പണ്ടെഴുതിവച്ചവ
പണ്ടെഴുതിവച്ചവയിലുള്ളതരുളിന്‍ പൊരുള്‍
ഇങ്ങതു പകര്‍ത്തിടുകയെന്നരുളിടുന്നു നീ!
'എന്തെഴുതണം? നിന്റെ സാന്ധ്യസങ്കീര്‍ത്തന-
സ്പന്ദമധുരാലസ്യ ലാസ്യലാവണ്യവും
മന്ദമനുരാഗലയമാരുതഹൃദന്തത്തി-
ലെന്നുമുണരുന്ന സ്വപ്‌നാര്‍ദ്രതീര്‍ഥങ്ങളും
എന്നിലുണരുമ്പോഴുഷസ്സന്ധ്യതന്‍ മൗന-
മന്ദസ്മിതം പോലെയാണെന്റെ ജീവിതം!
ഞാനല്ല, നീയാണു സര്‍വമെന്നുള്ളിലു-
ള്ളാനന്ദസാരത്തൊടോതിയുണര്‍ ,ന്നുണര്‍ -
വാണെന്റെ സത്യമെന്നാര്‍ദ്രസങ്കീര്‍ത്തന-
മായുള്ളൊഴുക്കില്‍ ലയിച്ചു പാടീടുക!
എന്നുമാ ഗാനസരിത്തിലെത്തുള്ളികള്‍
പുല്‍നാമ്പിലെ മഞ്ഞുതുള്ളിപോല്‍ , വിശ്വമി-
ങ്ങുള്ളിലുള്‍ക്കൊള്ളുന്ന ബുദ്ബുദബിന്ദുവാ-
ണിങ്ങുള്ള ജീവിതമെന്നറിഞ്ഞീടുക!
ഉള്ളതൊരാനന്ദസിന്ധുവാ, ണാക്കടല്‍
തന്നെയാം ഞാനുമെന്നുള്ളറിവില്‍ നിറ-
ഞ്ഞെന്റെ മുജ്ജന്മകര്‍മങ്ങളെല്ലാമഹം-
ഭാവഭാവം മാത്രമെന്നു കണ്ടീടുക!
കര്‍മപാശങ്ങള്‍ പൊട്ടിക്കുവാന്‍ കര്‍മങ്ങ-
ളല്ലിങ്ങു ചെയ്യേണ്ട, തൊന്നുമേ ചെയ്യാതെ
ഇങ്ങിരുന്നങ്ങാണു സത്യമെന്നോതുക!
അങ്ങിങ്ങുണര്‍വിലീ മാരിവില്‍ രശ്മികള്‍ !!
ഇങ്ങങ്ങുമെന്നറിഞ്ഞീടുന്ന വേളയില്‍
മങ്ങില്ല വെട്ടം നിറങ്ങളാലുള്ളിലെ-
ങ്ങെങ്ങും നിറങ്ങളാ, ണെല്ലാ നിറങ്ങളും
അങ്ങേയരുള്‍ , വെളിച്ചത്തിന്‍ പൊരുള്‍ , കാണുക!
ഇങ്ങനെയെന്‍ കര്‍മമെന്‍ പാശമായിതാ
ഇങ്ങെന്നു കാണാതെ, പൂമാലമാത്രമാ-
ണിങ്ങെന്നു കാണുക; പാശമായ് കാട്ടുന്ന
മങ്ങിയ വെട്ടം തെളിഞ്ഞിടാനീയരുള്‍ !!
മൃത്യവും ജന്മവും
ഞ്ഞത്യുഗ്ര സൂര്യപ്രകാശപ്രഭാവത്തി-
ലെത്രവര്‍ണങ്ങളെന്നത്ഭുതപ്പെട്ടിടാ-
നിങ്ങുള്ള ജീവിതമെന്നറിഞ്ഞീടുക!
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ